Με μεγάλη χαρά συνάντησα σήμερα τον παππού Σάββα Ταμουρίδη, ετών 98!!
Γεννήθηκε στη Λίτσασα της Γαράσαρης το 1913 και ήρθε πρόσφυγας
στην Πυλαία του Έβρου το 1924, σε ηλικία 11 ετών.
Οι Ταμουράντ ήταν ένα μεγάλο σόϊ από τη Λίτσασα
(το όνομα Ταμουρίδης δεν υπάρχει πουθενά αλλού και
όσοι έχουν αυτό το επίθετο είναι συγγενείς και έχουν ρίζα στη Λίτσασα)
και άπλωσαν παρακλάδια στο Κηράτς του Σού-σεχρη και στο Ματζικέρτ του Καρς.
Στην Ελλάδα ήρθαν κυρίως στην Ολυμπιάδα της Λάρισας, αλλά και στην Ελασσόνα,
στην Κατερίνη, στα Κασσιτερά Ροδόπης, στην Πυλαία Έβρου, στο Ριζάρι Εδέσσης,
στο Άλωρο Εδέσσης, στην Κρυοπηγή Δράμας και στο Δοξάτο Δράμας.
Μιλήσαμε πολλές ώρες με τον παππού το Σάββα και άκουσα από πρώτο χέρι
όσα θυμάται από το σχολείο της Λίτσασας, τη λαμπρή εκκλησία του Αη-Γιώργη
και τον παλιό ναό του Αη-Γιώργη που ήταν πίσω από το σπίτι τους,
για τον παπά-Γιάννη τον Ουρεηλίδη και το εκκλησάκι της Αναλήψεως.
Μου είπε για τους νεαρούς που ντύνονταν με γυναικεία ρούχα και κρύβονταν
στο γυναικαριό της εκκλησίας για να μην τους πιάσουν οι τζανταρμάδες.
Θυμήθηκε τα ρασία και τους γιαϊλάδες της Λίτσασας,
το πανηγύρι στο εκκλησάκι των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου,
το ονομαστό βούτορον της Λίτσασας και το παζάρι της Γαράσαρης.
Έφερε στο μυαλό του και εξιστόρησε την πορεία προς τό λιμάνι της Κερασούντας
και το καράβι, το «Αρχιπέλαγος», που τους έφερε στην Καλαμαριά.
Σε λίγο καιρό θα μπορέσω να μοιραστώ μαζί σας όλο αυτό το ανεκτίμητο υλικό
από τις θύμησες ενός ανθρώπου που έφυγε μαθητής από τη Γαράσαρη
και τα θυμάται σχεδόν όλα, σα να ήταν μόλις χθες.
Και να βλέπατε πως γελούσαν τα μάτια του όταν μιλούσε για τη Λίτσασα…
Για την πατρίδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου